kenoon
Finnish edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
Illative singular of keno (“slanted, tilted”).
Adverb edit
kenoon
Inflection edit
→○ | illative | kenoon |
---|---|---|
○ | inessive | kenossa |
○→ | elative | kenosta |
Derived terms edit
compounds
Further reading edit
- “kenoon”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-01
Etymology 2 edit
Noun edit
kenoon