kiremitçi
Turkish
editEtymology
editFrom Ottoman Turkish كرمیدجی (kiremidci, “tiler”), equivalent to kiremit (“rooftile”) + -çi.
Noun
editkiremitçi (definite accusative kiremitçiyi, plural kiremitçiler)
Declension
editFurther reading
edit- Çağbayır, Yaşar (2007) “kiremitçi”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2682