kjene
Norwegian Nynorsk edit
Verb edit
kjene (present tense kjenar, past tense kjena, past participle kjena, passive infinitive kjenast, present participle kjenande, imperative kjene/kjen)
- (intransitive) to die or perish due to starvation and or thirst
- 1919 April 11, Gula Tidend:
- Men borni kjenar i tusundtal korsomer.
- But the children perish in the thousands each summer.
References edit
- “kjene” in The Nynorsk Dictionary.