Swedish

edit

Etymology

edit

Compound of klang +‎ rik.

Adjective

edit

klangrik (comparative klangrikare, superlative klangrikast)

  1. sonorous
    Synonym: klangfull
    Antonym: klanglös

Declension

edit
Inflection of klangrik
Indefinite Positive Comparative Superlative2
Common singular klangrik klangrikare klangrikast
Neuter singular klangrikt klangrikare klangrikast
Plural klangrika klangrikare klangrikast
Masculine plural3 klangrike klangrikare klangrikast
Definite Positive Comparative Superlative
Masculine singular1 klangrike klangrikare klangrikaste
All klangrika klangrikare klangrikaste
1) Only used, optionally, to refer to things whose natural gender is masculine.
2) The indefinite superlative forms are only used in the predicative.
3) Dated or archaic
edit

Further reading

edit