kongje
Norwegian Nynorsk
editPronunciation
editNoun
editkongje m (plural kongjen)
- (pre-1901 (Landsmål) or dialectal) alternative form of konge
- 1917, Johannes Skar, “Villøykjen”, in Sogur (Gamalt or Sætesdal; 7), volume II, Kristiania: Norli, page 28:
- Og Kongjen ropa han inn.
- And the king called him in.
References
edit- “konge” in Ivar Aasen (1873) Norsk Ordbog med dansk Forklaring
- Ivar Aasen (1850) “Kongje”, in Ordbog over det norske Folkesprog[1] (in Danish), Oslo: Samlaget, published 2000