kongrui

Esperanto

Etymology

Borrowed from Latin congruō.

Pronunciation

• IPA^(key): [konˈɡrui]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ui
• Hyphenation: kon‧gru‧i

Verb

kongrui (present kongruas, past kongruis, future kongruos, conditional kongruus, volitive kongruu)

1. (intransitive) to coincide, match

Conjugation

Conjugation of kongrui present past future singular plural singular plural singular plural tense kongruas kongruis kongruos active participle kongruanta kongruantaj kongruinta kongruintaj kongruonta kongruontaj acc. kongruantan kongruantajn kongruintan kongruintajn kongruontan kongruontajn nominal active participle kongruanto kongruantoj kongruinto kongruintoj kongruonto kongruontoj acc. kongruanton kongruantojn kongruinton kongruintojn kongruonton kongruontojn adverbial active participle kongruante kongruinte kongruonte infinitive kongrui imperative kongruu conditional kongruus