kvánbœnir
Old Norse edit
Etymology edit
From kván + bœn in plural form.
Noun edit
kvánbœnir f pl
- wooing
- Gunnlaugs saga ormstungu 5.
- Ok um morgininn ríðr Gunnlaugr upp á Gilsbakka ok bað fǫður sinn ríða til kvánbæna með sér út til Borgar.
- Gunnlaugs saga ormstungu 5.
Declension edit
Declension of kvánbœnir, (strong i-stem, plural only)
feminine | plural | |
---|---|---|
indefinite | definite | |
nominative | kvánbœnir | kvánbœnirnar |
accusative | kvánbœnir | kvánbœnirnar |
dative | kvánbœnum | kvánbœnunum |
genitive | kvánbœna | kvánbœnanna |
References edit
- kvánbœnir in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.