mübalağa

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish مبالغه (mübalağa), from Arabic مُبَالَغَة (mubālaḡa).

Pronunciation

• IPA^(key): /my.baːla.ɑ/

Noun

mübalağa (definite accusative mübalağayı, plural mübalağalar)

1. exaggeration

   Synonym: abartı

Declension

Inflection
Nominative	mübalağa
Definite accusative	mübalağayı
	Singular	Plural
Nominative	mübalağa	mübalağalar
Definite accusative	mübalağayı	mübalağaları
Dative	mübalağaya	mübalağalara
Locative	mübalağada	mübalağalarda
Ablative	mübalağadan	mübalağalardan
Genitive	mübalağanın	mübalağaların