müdahhar

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish مدخر (müdahhar), from Arabic مُذَخَّر (muḏaḵḵar), passive participle of ذَخَّرَ (ḏaḵḵara, “to stow; to load a gun”).

Adjective

müdahhar (obsolete)

1. stored, hoarded
   • 1928 October 21, “Bir grev [A strike]”, in Hâkimiyeti Milliye, page 1:

     Berlin, 20 (A.A.): Varşovadan bildiriliyor: Amele birliklerinin müdahhar paraları tükendiğinden umumî grevin devamı şüpheli görüniyor.

     (please add an English translation of this quotation)

References

• Devellioğlu, Ferit (1962) “müdadahar”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat‎‎^[1] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 845
• Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN