müracaat
Turkish edit
Etymology edit
From Ottoman Turkish مراجعت (“return; application; discussion”), from Arabic مُرَاجَعَة (murājaʕa).
Noun edit
müracaat (definite accusative müracaatı, plural müracaatlar)
Declension edit
Synonyms edit
References edit
- Nişanyan, Sevan (2002–) “müracaat”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “مراجعت”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1796