magnit
Crimean Tatar edit
Etymology edit
Borrowed from Russian магнит (magnit).
Pronunciation edit
- Hyphenation: mag‧nit
Noun edit
magnit
Declension edit
Declension of magnit
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | magnit | magnitler |
genitive | magnitniñ | magnitlerniñ |
dative | magnitke | magnitlerge |
accusative | magnitni | magnitlerni |
locative | magnitte | magnitlerde |
ablative | magnitten | magnitlerden |
Derived terms edit
References edit
Turkmen edit
Etymology edit
From Russian магни́т (magnít).
Noun edit
magnit (definite accusative magniti, plural magnitler)
Declension edit
Declension of magnit
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | magnit | magnitler |
accusative | magniti | magnitleri |
genitive | magnitiň | magnitleriň |
dative | magnite | magnitlere |
locative | magnitde | magnitlerde |
ablative | magnitden | magnitlerden |
Uzbek edit
Etymology edit
From Russian магни́т (magnít).
Noun edit
magnit (plural magnitlar)
Declension edit
Declension of magnit
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | magnit | magnitlar |
genitive | magnitning | magnitlarning |
dative | magnitga | magnitlarga |
definite accusative | magnitni | magnitlarni |
locative | magnitda | magnitlarda |
ablative | magnitdan | magnitlardan |
Possessive forms of magnit