Latin

edit

Etymology

edit

Borrowed from Old French mainlevée, from Old French main (hand)+levée (lifted).

Noun

edit

mainleveta f (genitive mainlevetae); first declension

  1. (rare, Medieval Latin, law) bail, mainprise, surety

Declension

edit

First-declension noun.

singular plural
nominative mainleveta mainlevetae
genitive mainlevetae mainlevetārum
dative mainlevetae mainlevetīs
accusative mainlevetam mainlevetās
ablative mainlevetā mainlevetīs
vocative mainleveta mainlevetae