mainleveta
Latin
editEtymology
editBorrowed from Old French mainlevée, from Old French main (“hand”)+levée (“lifted”).
Noun
editmainleveta f (genitive mainlevetae); first declension
Declension
editFirst-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | mainleveta | mainlevetae |
genitive | mainlevetae | mainlevetārum |
dative | mainlevetae | mainlevetīs |
accusative | mainlevetam | mainlevetās |
ablative | mainlevetā | mainlevetīs |
vocative | mainleveta | mainlevetae |