maitemin
Basque edit
Etymology edit
Compound of maite (“love”) + min (“pain, longing”).
Pronunciation edit
Noun edit
maitemin inan
Declension edit
Declension of maitemin (inanimate, ending in consonant)
indefinite | singular | plural | |
---|---|---|---|
absolutive | maitemin | maitemina | maiteminak |
ergative | maiteminek | maiteminak | maiteminek |
dative | maitemini | maiteminari | maiteminei |
genitive | maiteminen | maiteminaren | maiteminen |
comitative | maiteminekin | maiteminarekin | maiteminekin |
causative | maiteminengatik | maiteminarengatik | maiteminengatik |
benefactive | maiteminentzat | maiteminarentzat | maiteminentzat |
instrumental | maiteminez | maiteminaz | maiteminez |
inessive | maiteminetan | maiteminean | maiteminetan |
locative | maiteminetako | maitemineko | maiteminetako |
allative | maiteminetara | maiteminera | maiteminetara |
terminative | maiteminetaraino | maitemineraino | maiteminetaraino |
directive | maiteminetarantz | maiteminerantz | maiteminetarantz |
destinative | maiteminetarako | maiteminerako | maiteminetarako |
ablative | maiteminetatik | maiteminetik | maiteminetatik |
partitive | maiteminik | — | — |
prolative | maitemintzat | — | — |
Derived terms edit
- maitemindu (“to fall in love”)