Norwegian Bokmål

edit

Etymology

edit

From French manœuvrer.

Verb

edit

manøvrere (imperative manøvrer, present tense manøvrerer, passive manøvreres, simple past manøvrerte, past participle manøvrert, present participle manøvrerende)

  1. to manoeuvre (UK) or maneuver (US)
edit

References

edit

Norwegian Nynorsk

edit

Verb

edit

manøvrere (present tense manøvrerer, past tense manøvrerte, past participle manøvrert, passive infinitive manøvrerast, present participle manøvrerande, imperative manøvrer)

  1. to manoeuvre

References

edit