manducaturus
Latin
editEtymology
editFuture active participle of mandūcō.
Participle
editmandūcātūrus (feminine mandūcātūra, neuter mandūcātūrum); first/second-declension participle
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | mandūcātūrus | mandūcātūra | mandūcātūrum | mandūcātūrī | mandūcātūrae | mandūcātūra | |
Genitive | mandūcātūrī | mandūcātūrae | mandūcātūrī | mandūcātūrōrum | mandūcātūrārum | mandūcātūrōrum | |
Dative | mandūcātūrō | mandūcātūrō | mandūcātūrīs | ||||
Accusative | mandūcātūrum | mandūcātūram | mandūcātūrum | mandūcātūrōs | mandūcātūrās | mandūcātūra | |
Ablative | mandūcātūrō | mandūcātūrā | mandūcātūrō | mandūcātūrīs | |||
Vocative | mandūcātūre | mandūcātūra | mandūcātūrum | mandūcātūrī | mandūcātūrae | mandūcātūra |