margaritifer
Latin
editEtymology
editNew Latin; from margarīta (“pearl”) + -fer (“bearing”).
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /mar.ɡaˈriː.ti.fer/, [märɡäˈriːt̪ɪfɛr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /mar.ɡaˈri.ti.fer/, [märɡäˈriːt̪ifer]
Adjective
editmargarītifer (feminine margarītifera, neuter margarītiferum); first/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er)
Declension
editFirst/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er).
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | margarītifer | margarītifera | margarītiferum | margarītiferī | margarītiferae | margarītifera | |
Genitive | margarītiferī | margarītiferae | margarītiferī | margarītiferōrum | margarītiferārum | margarītiferōrum | |
Dative | margarītiferō | margarītiferō | margarītiferīs | ||||
Accusative | margarītiferum | margarītiferam | margarītiferum | margarītiferōs | margarītiferās | margarītifera | |
Ablative | margarītiferō | margarītiferā | margarītiferō | margarītiferīs | |||
Vocative | margarītifer | margarītifera | margarītiferum | margarītiferī | margarītiferae | margarītifera |
Descendants
edit- English: margaritiferous
References
edit- “margaritifer”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- margaritifer in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.