mecet
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from Ottoman Turkish مسجد (mescit), from Arabic مَسْجِد (masjid).
Noun edit
mecet n (plural meceturi)
Declension edit
Declension of mecet
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) mecet | mecetul | (niște) meceturi | meceturile |
genitive/dative | (unui) mecet | mecetului | (unor) meceturi | meceturilor |
vocative | mecetule | meceturilor |