medih
Turkish edit
Etymology edit
From Ottoman Turkish مدح (medh, medih), from Arabic مَدْح (madḥ).
Pronunciation edit
Noun edit
medih (definite accusative methi, plural medihler)
Declension edit
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | medih | |
Definite accusative | methi | |
Singular | Plural | |
Nominative | medih | medihler |
Definite accusative | methi | medihleri |
Dative | methe | medihlere |
Locative | medihte | medihlerde |
Ablative | medihten | medihlerden |
Genitive | methin | medihlerin |