mensuratus
Latin
editEtymology
editPerfect passive participle of mēnsūrō (“measure; estimate”).
Participle
editmēnsūrātus (feminine mēnsūrāta, neuter mēnsūrātum); first/second-declension participle
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | mēnsūrātus | mēnsūrāta | mēnsūrātum | mēnsūrātī | mēnsūrātae | mēnsūrāta | |
Genitive | mēnsūrātī | mēnsūrātae | mēnsūrātī | mēnsūrātōrum | mēnsūrātārum | mēnsūrātōrum | |
Dative | mēnsūrātō | mēnsūrātō | mēnsūrātīs | ||||
Accusative | mēnsūrātum | mēnsūrātam | mēnsūrātum | mēnsūrātōs | mēnsūrātās | mēnsūrāta | |
Ablative | mēnsūrātō | mēnsūrātā | mēnsūrātō | mēnsūrātīs | |||
Vocative | mēnsūrāte | mēnsūrāta | mēnsūrātum | mēnsūrātī | mēnsūrātae | mēnsūrāta |