Latin

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From *mercēdnārius/*mercēdinārius, from Latin mercēs. Compare mercēdonius.

Pronunciation

edit

Adjective

edit

mercēnārius (feminine mercēnāria, neuter mercēnārium); first/second-declension adjective

  1. hired for pay
  2. mercenary

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative mercēnārius mercēnāria mercēnārium mercēnāriī mercēnāriae mercēnāria
Genitive mercēnāriī mercēnāriae mercēnāriī mercēnāriōrum mercēnāriārum mercēnāriōrum
Dative mercēnāriō mercēnāriō mercēnāriīs
Accusative mercēnārium mercēnāriam mercēnārium mercēnāriōs mercēnāriās mercēnāria
Ablative mercēnāriō mercēnāriā mercēnāriō mercēnāriīs
Vocative mercēnārie mercēnāria mercēnārium mercēnāriī mercēnāriae mercēnāria

Descendants

edit

References

edit