meschita
Latin
editEtymology
editBorrowed from Arabic مَسْجِد (masjid).
Pronunciation
edit- (Germany) IPA(key): /mɛ.ˈʃɪ.tʰa/ (at time of borrowing)
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /mesˈki.ta/, [mesˈkiːt̪ä]
Noun
editmeschita f (genitive meschitae); first declension
- (Medieval Latin) mosque
- 1591, Leunclavius, Historiae Musulmanae Turcorum, de monumentis ipsorum exscriptae, libri XVIII[1], column 195:
- Condidit secundum haec Urchan Nicaeae magnam quamdam meschitam sive templum, in quo sui die Veneris hebdomadarium, Muhametano ritu, festum celebrarent.
- Accordingly Orhan built a certain great mosque or temple in Nicaea, in which his people were to celebrate a weekly feast on Friday in the Mohammedan rite.
Declension
editFirst-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | meschita | meschitae |
Genitive | meschitae | meschitārum |
Dative | meschitae | meschitīs |
Accusative | meschitam | meschitās |
Ablative | meschitā | meschitīs |
Vocative | meschita | meschitae |
Descendants
editReferences
edit- Niermeyer, Jan Frederik (1976) “meschita”, in Mediae Latinitatis Lexicon Minus, Leiden, Boston: E. J. Brill
Categories:
- Latin terms borrowed from Arabic
- Latin terms derived from Arabic
- German Latin
- Latin 3-syllable words
- Latin terms with IPA pronunciation
- Latin terms with Ecclesiastical IPA pronunciation only
- Latin lemmas
- Latin nouns
- Latin first declension nouns
- Latin feminine nouns in the first declension
- Latin feminine nouns
- Medieval Latin
- Latin terms with quotations
- la:Islam