mictus
Latin
editEtymology
editPerfect passive participle of mingō.
Participle
editmictus (feminine micta, neuter mictum); first/second-declension participle
- Which is to be urinated (pissed away)
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | mictus | micta | mictum | mictī | mictae | micta | |
Genitive | mictī | mictae | mictī | mictōrum | mictārum | mictōrum | |
Dative | mictō | mictō | mictīs | ||||
Accusative | mictum | mictam | mictum | mictōs | mictās | micta | |
Ablative | mictō | mictā | mictō | mictīs | |||
Vocative | micte | micta | mictum | mictī | mictae | micta |
References
edit- “mictus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press