minitatus
Latin
editEtymology
editPerfect passive participle of minitor.
Participle
editminitātus (feminine minitāta, neuter minitātum); first/second-declension participle
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | minitātus | minitāta | minitātum | minitātī | minitātae | minitāta | |
Genitive | minitātī | minitātae | minitātī | minitātōrum | minitātārum | minitātōrum | |
Dative | minitātō | minitātō | minitātīs | ||||
Accusative | minitātum | minitātam | minitātum | minitātōs | minitātās | minitāta | |
Ablative | minitātō | minitātā | minitātō | minitātīs | |||
Vocative | minitāte | minitāta | minitātum | minitātī | minitātae | minitāta |