modificatus
Latin
editEtymology
editPerfect passive participle of modificō
Participle
editmodificātus (feminine modificāta, neuter modificātum); first/second-declension participle
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | modificātus | modificāta | modificātum | modificātī | modificātae | modificāta | |
Genitive | modificātī | modificātae | modificātī | modificātōrum | modificātārum | modificātōrum | |
Dative | modificātō | modificātō | modificātīs | ||||
Accusative | modificātum | modificātam | modificātum | modificātōs | modificātās | modificāta | |
Ablative | modificātō | modificātā | modificātō | modificātīs | |||
Vocative | modificāte | modificāta | modificātum | modificātī | modificātae | modificāta |
References
edit- “modificatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- modificatus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)