Latin edit

Etymology edit

Future active participle of morior (I die).

Pronunciation edit

Participle edit

moritūrus (feminine moritūra, neuter moritūrum); first/second-declension participle

  1. about to die

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative moritūrus moritūra moritūrum moritūrī moritūrae moritūra
Genitive moritūrī moritūrae moritūrī moritūrōrum moritūrārum moritūrōrum
Dative moritūrō moritūrō moritūrīs
Accusative moritūrum moritūram moritūrum moritūrōs moritūrās moritūra
Ablative moritūrō moritūrā moritūrō moritūrīs
Vocative moritūre moritūra moritūrum moritūrī moritūrae moritūra

Descendants edit

  • Italian: morituro

References edit

  • moriturus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers