mumifiera
Swedish edit
Etymology edit
Borrowed from French momifier. Cognate of German mumifizieren.
Verb edit
mumifiera (present mumifierar, preterite mumifierade, supine mumifierat, imperative mumifiera)
Conjugation edit
Conjugation of mumifiera (weak)
Active | Passive | |||
---|---|---|---|---|
Infinitive | mumifiera | mumifieras | ||
Supine | mumifierat | mumifierats | ||
Imperative | mumifiera | — | ||
Imper. plural1 | mumifieren | — | ||
Present | Past | Present | Past | |
Indicative | mumifierar | mumifierade | mumifieras | mumifierades |
Ind. plural1 | mumifiera | mumifierade | mumifieras | mumifierades |
Subjunctive2 | mumifiere | mumifierade | mumifieres | mumifierades |
Participles | ||||
Present participle | mumifierande | |||
Past participle | mumifierad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. |