murratus
Latin
editPronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /murˈraː.tus/, [mʊrˈräːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /murˈra.tus/, [murˈräːt̪us]
Adjective
editmurrātus (feminine murrāta, neuter murrātum); first/second-declension adjective
- Mingled, or anointed with myrrh
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | murrātus | murrāta | murrātum | murrātī | murrātae | murrāta | |
Genitive | murrātī | murrātae | murrātī | murrātōrum | murrātārum | murrātōrum | |
Dative | murrātō | murrātō | murrātīs | ||||
Accusative | murrātum | murrātam | murrātum | murrātōs | murrātās | murrāta | |
Ablative | murrātō | murrātā | murrātō | murrātīs | |||
Vocative | murrāte | murrāta | murrātum | murrātī | murrātae | murrāta |
References
edit- “murratus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- murratus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.