muvaffak
Turkish edit
Etymology edit
From Ottoman Turkish موفق (müvaffak, “successful through divine guidance”), from Arabic مُوَفَّق (muwaffaq), passive participle of وَفَّقَ (waffaqa, “(for God) to grant someone success”).
Pronunciation edit
Adjective edit
muvaffak (archaic)
- successful (resulting in success)
- 1934 September 13, “Üniversitenin yeni imtihan talimatnamesi”, in Hamimiyeti Milliye, page 3:
- İmtihanlar biri tahrirî, diğeri şifahî olmak üzere iki devre yapılacak ve birinde muvaffak olmıyan talebe diğerine giremiyecektir.
- (please add an English translation of this quotation)
Derived terms edit
References edit
- Nişanyan, Sevan (2002–) “muvaffak”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “موفق”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 2033