noscitatus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of nōscitō (“know, perceive”).
Participle edit
nōscitātus (feminine nōscitāta, neuter nōscitātum); first/second-declension participle
- known, recognized, having been recognized.
- observed, perceived, having been observed.
- examined, explored, having been examined.
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | nōscitātus | nōscitāta | nōscitātum | nōscitātī | nōscitātae | nōscitāta | |
Genitive | nōscitātī | nōscitātae | nōscitātī | nōscitātōrum | nōscitātārum | nōscitātōrum | |
Dative | nōscitātō | nōscitātō | nōscitātīs | ||||
Accusative | nōscitātum | nōscitātam | nōscitātum | nōscitātōs | nōscitātās | nōscitāta | |
Ablative | nōscitātō | nōscitātā | nōscitātō | nōscitātīs | |||
Vocative | nōscitāte | nōscitāta | nōscitātum | nōscitātī | nōscitātae | nōscitāta |