nybyggjar

Norwegian Nynorsk

Etymology

From ny (“new”) +‎ byggjar (“builder”).

Noun

nybyggjar m (definite singular nybyggjaren, indefinite plural nybyggjarar, definite plural nybyggjarane)

1. settler (someone who settles in a new location)

   Mange nybyggjarar drog frå Europa til Nord-Amerika.

   Many settlers went from Europe to Northern America.

See also

• nybygger (Bokmål)

References

• “nybyggjar” in The Nynorsk Dictionary.