obfirmatus
Latin
editEtymology
editPerfect passive participle of obfirmō.
Participle
editobfirmātus (feminine obfirmāta, neuter obfirmātum); first/second-declension participle
- Alternative form of offirmātus
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | obfirmātus | obfirmāta | obfirmātum | obfirmātī | obfirmātae | obfirmāta | |
Genitive | obfirmātī | obfirmātae | obfirmātī | obfirmātōrum | obfirmātārum | obfirmātōrum | |
Dative | obfirmātō | obfirmātō | obfirmātīs | ||||
Accusative | obfirmātum | obfirmātam | obfirmātum | obfirmātōs | obfirmātās | obfirmāta | |
Ablative | obfirmātō | obfirmātā | obfirmātō | obfirmātīs | |||
Vocative | obfirmāte | obfirmāta | obfirmātum | obfirmātī | obfirmātae | obfirmāta |