oblimatus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of oblīmō.
Participle edit
oblīmātus (feminine oblīmāta, neuter oblīmātum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | oblīmātus | oblīmāta | oblīmātum | oblīmātī | oblīmātae | oblīmāta | |
Genitive | oblīmātī | oblīmātae | oblīmātī | oblīmātōrum | oblīmātārum | oblīmātōrum | |
Dative | oblīmātō | oblīmātō | oblīmātīs | ||||
Accusative | oblīmātum | oblīmātam | oblīmātum | oblīmātōs | oblīmātās | oblīmāta | |
Ablative | oblīmātō | oblīmātā | oblīmātō | oblīmātīs | |||
Vocative | oblīmāte | oblīmāta | oblīmātum | oblīmātī | oblīmātae | oblīmāta |