obsonatus
Latin
editEtymology
editPerfect passive participle of obsōnō
Participle
editobsōnātus (feminine obsōnāta, neuter obsōnātum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | obsōnātus | obsōnāta | obsōnātum | obsōnātī | obsōnātae | obsōnāta | |
Genitive | obsōnātī | obsōnātae | obsōnātī | obsōnātōrum | obsōnātārum | obsōnātōrum | |
Dative | obsōnātō | obsōnātō | obsōnātīs | ||||
Accusative | obsōnātum | obsōnātam | obsōnātum | obsōnātōs | obsōnātās | obsōnāta | |
Ablative | obsōnātō | obsōnātā | obsōnātō | obsōnātīs | |||
Vocative | obsōnāte | obsōnāta | obsōnātum | obsōnātī | obsōnātae | obsōnāta |
References
edit- “obsonatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press