obstaturus
Latin
editEtymology
editFuture active participle of obstō
Participle
editobstātūrus (feminine obstātūra, neuter obstātūrum); first/second-declension participle
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | obstātūrus | obstātūra | obstātūrum | obstātūrī | obstātūrae | obstātūra | |
Genitive | obstātūrī | obstātūrae | obstātūrī | obstātūrōrum | obstātūrārum | obstātūrōrum | |
Dative | obstātūrō | obstātūrō | obstātūrīs | ||||
Accusative | obstātūrum | obstātūram | obstātūrum | obstātūrōs | obstātūrās | obstātūra | |
Ablative | obstātūrō | obstātūrā | obstātūrō | obstātūrīs | |||
Vocative | obstātūre | obstātūra | obstātūrum | obstātūrī | obstātūrae | obstātūra |