ocrug
Romanian
editEtymology
editBorrowed from Russian округ (okrug).
Noun
editocrug n (plural ocruguri)
Declension
editDeclension of ocrug
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) ocrug | ocrugul | (niște) ocruguri | ocrugurile |
genitive/dative | (unui) ocrug | ocrugului | (unor) ocruguri | ocrugurilor |
vocative | ocrugule | ocrugurilor |