onsittan
Old English
editEtymology
editPronunciation
editVerb
editonsittan
Conjugation
editConjugation of onsittan (strong class 5)
infinitive | onsittan | onsittenne |
---|---|---|
indicative mood | present tense | past tense |
first person singular | onsitte | onsæt |
second person singular | onsitst | onsǣte |
third person singular | onsitt, onsit | onsæt |
plural | onsittaþ | onsǣton |
subjunctive | present tense | past tense |
singular | onsitte | onsǣte |
plural | onsitten | onsǣten |
imperative | ||
singular | onsite | |
plural | onsittaþ | |
participle | present | past |
onsittende | onseten |