opiatus
Latin edit
Etymology edit
From opium.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /o.piˈaː.tus/, [ɔpiˈäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /o.piˈa.tus/, [opiˈäːt̪us]
Adjective edit
opiātus (feminine opiāta, neuter opiātum); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | opiātus | opiāta | opiātum | opiātī | opiātae | opiāta | |
Genitive | opiātī | opiātae | opiātī | opiātōrum | opiātārum | opiātōrum | |
Dative | opiātō | opiātō | opiātīs | ||||
Accusative | opiātum | opiātam | opiātum | opiātōs | opiātās | opiāta | |
Ablative | opiātō | opiātā | opiātō | opiātīs | |||
Vocative | opiāte | opiāta | opiātum | opiātī | opiātae | opiāta |
References edit
- opiatus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
Lithuanian edit
Pronunciation edit
Noun edit
opiatus
- accusative plural of opiatas (“opiate”)