ordinandus
Latin
editEtymology
editFuture passive participle of ōrdinō.
Participle
editōrdinandus (feminine ōrdinanda, neuter ōrdinandum); first/second-declension participle
- which is to be arranged or ordered
Declension
editFirst/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ōrdinandus | ōrdinanda | ōrdinandum | ōrdinandī | ōrdinandae | ōrdinanda | |
genitive | ōrdinandī | ōrdinandae | ōrdinandī | ōrdinandōrum | ōrdinandārum | ōrdinandōrum | |
dative | ōrdinandō | ōrdinandae | ōrdinandō | ōrdinandīs | |||
accusative | ōrdinandum | ōrdinandam | ōrdinandum | ōrdinandōs | ōrdinandās | ōrdinanda | |
ablative | ōrdinandō | ōrdinandā | ōrdinandō | ōrdinandīs | |||
vocative | ōrdinande | ōrdinanda | ōrdinandum | ōrdinandī | ōrdinandae | ōrdinanda |