orditurus
Latin
editEtymology
editFuture active participle of ōrdior
Participle
editōrdītūrus (feminine ōrdītūra, neuter ōrdītūrum); first/second-declension participle
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ōrdītūrus | ōrdītūra | ōrdītūrum | ōrdītūrī | ōrdītūrae | ōrdītūra | |
Genitive | ōrdītūrī | ōrdītūrae | ōrdītūrī | ōrdītūrōrum | ōrdītūrārum | ōrdītūrōrum | |
Dative | ōrdītūrō | ōrdītūrō | ōrdītūrīs | ||||
Accusative | ōrdītūrum | ōrdītūram | ōrdītūrum | ōrdītūrōs | ōrdītūrās | ōrdītūra | |
Ablative | ōrdītūrō | ōrdītūrā | ōrdītūrō | ōrdītūrīs | |||
Vocative | ōrdītūre | ōrdītūra | ōrdītūrum | ōrdītūrī | ōrdītūrae | ōrdītūra |