ordonanc
Czech
editEtymology
editBorrowed from German Ordonnanz.
Pronunciation
editNoun
editordonanc m anim
Declension
editDeclension of ordonanc (soft masculine animate)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ordonanc | ordonancové |
genitive | ordonance | ordonanců |
dative | ordonancovi, ordonanci | ordonancům |
accusative | ordonance | ordonance |
vocative | ordonanci | ordonancové |
locative | ordonancovi, ordonanci | ordonancích |
instrumental | ordonancem | ordonanci |
Further reading
edit- “ordonanc”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957