Latin

edit

Etymology

edit

Perfect passive participle of paeniteō (regret; displease, cause regret).

Participle

edit

paenititus (feminine paenitita, neuter paenititum); first/second-declension participle

  1. regretted, having been regretted, repented, having been repented

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative paenititus paenitita paenititum paenititī paenititae paenitita
Genitive paenititī paenititae paenititī paenititōrum paenititārum paenititōrum
Dative paenititō paenititō paenititīs
Accusative paenititum paenititam paenititum paenititōs paenititās paenitita
Ablative paenititō paenititā paenititō paenititīs
Vocative paenitite paenitita paenititum paenititī paenititae paenitita