paralius
Latin edit
Etymology edit
Borrowed from Ancient Greek πᾰρᾰ́λῐος (parálios).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /paˈra.li.us/, [päˈrälʲiʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /paˈra.li.us/, [päˈräːlius]
Adjective edit
paralius (feminine paralia, neuter paralium); first/second-declension adjective
- that grows by the seaside
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | paralius | paralia | paralium | paraliī | paraliae | paralia | |
Genitive | paraliī | paraliae | paraliī | paraliōrum | paraliārum | paraliōrum | |
Dative | paraliō | paraliō | paraliīs | ||||
Accusative | paralium | paraliam | paralium | paraliōs | paraliās | paralia | |
Ablative | paraliō | paraliā | paraliō | paraliīs | |||
Vocative | paralie | paralia | paralium | paraliī | paraliae | paralia |
References edit
- “paralius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- paralius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.