parmatus
Latin
editEtymology
editFrom parma (“type of small shield”) + -ātus (“-ed”, adjective-forming suffix).
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /parˈmaː.tus/, [pärˈmäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /parˈma.tus/, [pärˈmäːt̪us]
Adjective
editparmātus (feminine parmāta, neuter parmātum); first/second-declension adjective
- armed with a parma (small shield)
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | parmātus | parmāta | parmātum | parmātī | parmātae | parmāta | |
Genitive | parmātī | parmātae | parmātī | parmātōrum | parmātārum | parmātōrum | |
Dative | parmātō | parmātō | parmātīs | ||||
Accusative | parmātum | parmātam | parmātum | parmātōs | parmātās | parmāta | |
Ablative | parmātō | parmātā | parmātō | parmātīs | |||
Vocative | parmāte | parmāta | parmātum | parmātī | parmātae | parmāta |
References
edit- “parmatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “parmatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- parmatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.