pavefactus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of pavefaciō.
Participle edit
pavefactus (feminine pavefacta, neuter pavefactum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | pavefactus | pavefacta | pavefactum | pavefactī | pavefactae | pavefacta | |
Genitive | pavefactī | pavefactae | pavefactī | pavefactōrum | pavefactārum | pavefactōrum | |
Dative | pavefactō | pavefactō | pavefactīs | ||||
Accusative | pavefactum | pavefactam | pavefactum | pavefactōs | pavefactās | pavefacta | |
Ablative | pavefactō | pavefactā | pavefactō | pavefactīs | |||
Vocative | pavefacte | pavefacta | pavefactum | pavefactī | pavefactae | pavefacta |
References edit
- “pavefactus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers