Latin edit

Etymology edit

From Ancient Greek Περγαμηνός (Pergamēnós).

Pronunciation edit

Adjective edit

pergamēnus (feminine pergamēna, neuter pergamēnum); first/second-declension adjective

  1. of or belonging to Pergamum in Mysia, Pergamene

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative pergamēnus pergamēna pergamēnum pergamēnī pergamēnae pergamēna
Genitive pergamēnī pergamēnae pergamēnī pergamēnōrum pergamēnārum pergamēnōrum
Dative pergamēnō pergamēnō pergamēnīs
Accusative pergamēnum pergamēnam pergamēnum pergamēnōs pergamēnās pergamēna
Ablative pergamēnō pergamēnā pergamēnō pergamēnīs
Vocative pergamēne pergamēna pergamēnum pergamēnī pergamēnae pergamēna

Derived terms edit

References edit

  • pergamenus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • pergamenus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.