Latin

edit

Etymology

edit

Perfect passive participle of perhibeō

Pronunciation

edit

Participle

edit

perhibitus (feminine perhibita, neuter perhibitum); first/second-declension participle

  1. Having been ascribed; asserted

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative perhibitus perhibita perhibitum perhibitī perhibitae perhibita
Genitive perhibitī perhibitae perhibitī perhibitōrum perhibitārum perhibitōrum
Dative perhibitō perhibitō perhibitīs
Accusative perhibitum perhibitam perhibitum perhibitōs perhibitās perhibita
Ablative perhibitō perhibitā perhibitō perhibitīs
Vocative perhibite perhibita perhibitum perhibitī perhibitae perhibita

References

edit