perspicuus
Latin edit
Etymology edit
From perspic(iō) + -uus.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /perˈspi.ku.us/, [pɛrˈs̠pɪkuʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /perˈspi.ku.us/, [perˈspiːkuːs]
Adjective edit
perspicuus (feminine perspicua, neuter perspicuum); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | perspicuus | perspicua | perspicuum | perspicuī | perspicuae | perspicua | |
Genitive | perspicuī | perspicuae | perspicuī | perspicuōrum | perspicuārum | perspicuōrum | |
Dative | perspicuō | perspicuō | perspicuīs | ||||
Accusative | perspicuum | perspicuam | perspicuum | perspicuōs | perspicuās | perspicua | |
Ablative | perspicuō | perspicuā | perspicuō | perspicuīs | |||
Vocative | perspicue | perspicua | perspicuum | perspicuī | perspicuae | perspicua |
Descendants edit
- English: perspicuous
- Italian: perspicuo
- Spanish: perspicuo
References edit
- “perspicuus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “perspicuus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- perspicuus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- to speak in clear, expressive language: perspicue, diserte dicere
- from this it appears, is apparent: ex quo perspicuum est
- to speak in clear, expressive language: perspicue, diserte dicere