plikta
Norwegian Bokmål
editAlternative forms
editNoun
editplikta m or f
Norwegian Nynorsk
editNoun
editplikta f
Swedish
editVerb
editplikta (present pliktar, preterite pliktade, supine pliktat, imperative plikta)
- (rare) to pay (a fine)
- Synonym: böta
- (by extension) to pay (with something more abstract)
- Han fick plikta med sitt liv för sitt mod
- He paid with his life for his courage
- (sports, by extension) to be penalized (have a penalty imposed)
- plikta ett slag
- be given a one shot penalty
Conjugation
editConjugation of plikta (weak)
| Active | Passive | |||
|---|---|---|---|---|
| Infinitive | plikta | pliktas | ||
| Supine | pliktat | pliktats | ||
| Imperative | plikta | — | ||
| Imper. plural1 | plikten | — | ||
| Present | Past | Present | Past | |
| Indicative | pliktar | pliktade | pliktas | pliktades |
| Ind. plural1 | plikta | pliktade | pliktas | pliktades |
| Subjunctive2 | plikte | pliktade | pliktes | pliktades |
| Participles | ||||
| Present participle | pliktande | |||
| Past participle | pliktad | |||
| 1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. | ||||