praebiturus
Latin edit
Etymology edit
Future active participle of praebeō.
Participle edit
praebitūrus (feminine praebitūra, neuter praebitūrum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | praebitūrus | praebitūra | praebitūrum | praebitūrī | praebitūrae | praebitūra | |
Genitive | praebitūrī | praebitūrae | praebitūrī | praebitūrōrum | praebitūrārum | praebitūrōrum | |
Dative | praebitūrō | praebitūrō | praebitūrīs | ||||
Accusative | praebitūrum | praebitūram | praebitūrum | praebitūrōs | praebitūrās | praebitūra | |
Ablative | praebitūrō | praebitūrā | praebitūrō | praebitūrīs | |||
Vocative | praebitūre | praebitūra | praebitūrum | praebitūrī | praebitūrae | praebitūra |