Latin

edit

Etymology

edit

Perfect passive participle of praebeō

Participle

edit

praebitus (feminine praebita, neuter praebitum); first/second-declension participle

  1. proffered
  2. provided

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative praebitus praebita praebitum praebitī praebitae praebita
Genitive praebitī praebitae praebitī praebitōrum praebitārum praebitōrum
Dative praebitō praebitō praebitīs
Accusative praebitum praebitam praebitum praebitōs praebitās praebita
Ablative praebitō praebitā praebitō praebitīs
Vocative praebite praebita praebitum praebitī praebitae praebita

References

edit
  • praebitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • praebitus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • praebitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.